दंग्याएर मलाई तिमी, ठुस्किएको गजल लेखेँ ! फकाउँदा मैले अनि, मस्किएको गजल लेखेँ !! हात समाइ बजारमा, हिँड्या देख्दा बाआमाले ! डरै डरले मुखाकृति, खस्किएको गजल लेखेँ !! भेट्ने निहुँमा मेलापात, कहिलेकाहीँ वनभोज जाँदा ! भान्से बसी खानेकुरा, पस्किएको गजल लेखेँ !! सहरबाट घर आउन, वाचाभन्दा ढिला हुँदा ! सम्झिएर मुटु तिम्रो, चस्किएको गजल लेखेँ !! पर्खि बस्थ्यौ चौतारीमा, भेट नहुँदा मुर्मुरिन्थ्यौ ! सपनीमा मलाई देख्दा, झस्किएको गजल लेखेँ !!
गजल लेखेँ
बिर्सियौ कि
सक्सकाएको बिर्सियौ कि !
भेट्नलाई घरको ढोका,
ढक्ढकाएको बिर्सियौ कि !
सोधीखोजी गर्थे हामीलाई,
अक्मकाएको बिर्सियौ कि !
डर मानी झूठ बोल्दा,
भक्भकाएको बिर्सियौ कि !
निदाएथ्यौ काखमा मेरो,
झक्झकाएको बिर्सियौ कि !
जिउको धुलो पालैपालो,
टक्टकाएको बिर्सियौ कि !
अचेल !
तिम्रा बारे बजारमा, हल्ला अनेक सुन्छु अचेल !
पत्याउनै गाह्रो हुन्छ, दुबै कान थुन्छु अचेल !!
कुरा काट्छन् अनेथरि, खोज्छन् भन्न मलाई नै !
देखाउन चोखो तिम्लाई, ताना अनेक बुन्छु अचेल !!
खुच्चिङ भन्छन् कतिपय, सही अझै थाहा छैन !
दोष मेरो हो कि तिम्रो, मनमनै गुन्छु अचेल !!
भन्नेहरु भन्छन् केके, साँच्चै हो वा आरोपमात्रै !
देखाउँछु सबलाई खुसी, भित्र धेरै रुन्छु अचेल !!
आज एउटासँग देखे, भोलि अर्कैसँग भन्छन् !
सताउँछ यादले अनि, आँसुले मन धुन्छु अचेल !!
दोष छैन मेरो तर, तिम्रै कारण दोषीजस्तै !
घृणा पाउँछु सबैबाट, भट्टीमा नै हुन्छु अचेल !!
पराइ भए मित्रहरु, कस्तो गल्ती गर्र्यौ कुन्नि !
एक्लो देख्छु आफूलाई, साथी रक्सी चुन्छु अचेल !!
आउँला
भड्किन दिन्न, रोकेर आउँला !!
नजानु कतै, पर्खेर बस्नु !
भेट्नलाई दिन, तोकेर आउँला !!
लड्दै उठ्दै, हातपाउ टेकी !
उफ्रँदै टाउको, ठोकेर आउँला !!
भूलेमा बाटो, गर्छु सोधखोज !
घरको ठेगाना, घोकेर आउँला !!
लाग्छ डर, देख्लान् भन्ने !
होलान् अरु, खोकेर आउँला !!
तीनपल्ट ढोका, ढकढक गर्छु !
लजाउँदै जिब्रो, टोकेर आउँला !!
होला
मुटु टुक्रेजस्तै भयो, माया नपाएर होला ! जुनतारा दिउँला भनी, कसम नखाएर होला !! हरियाली वन पाखा, देख्छु सबै उजाड ! शून्य भयो चौतारी, तिमी नआएर होला !! पखिर्रहेछु अझै पनि, मरिसक्या छैन आशा ! हुनै छाड्यो भेट, तिम्ले नचाहेर होला !! दिन्न दोष तिमीलाई, जानिएन माया गर्न ! दिनैपिच्छे सुक्न थालेँ, भेट्न नधाएर होला !! माया भन्ने कस्तो, बनाइदिने रै'छ रोगी ! एक्लै बसी विरहका, गीत नगाएर होला !!
भुल्दिन म
प्रसव हुँदा पोखिएका, खुन भुल्दिन म ! दश धारा चुसाएको, थुन भुल्दिन म !! बाआमा नै पहिलो गुरु, क ख चिनाएथे ! स्लोक भन्दै पढाएको, धुन भुल्दिन म !! बाल्यकालमा जिद्दि कस्तो, माग कतिकति ! अभाव हुनै नदिएको, गुण भुल्दिन म !! घरबाटै रासन पानी, माया पनि कस्तो ! पठाएको दाल चामल, नुन भुल्दिन म !! इच्छाहरु अनेकौं छन्, बाआमाका कठै ! पढाउन बेचेका ती, सुन भुल्दिन म !!
फर्की हेर्दा
अर्थहीन नाता मात्रै, गाँसिएछ फर्की हेर्दा ! उनकॊ फोटो बेकारमा, टाँसिएछ फर्की हेर्दा !! धरातल आफैं उनले, भुलिदिइन् मैले होइन ! बेला नभई मध्यरातमै, बासिएछ फर्की हेर्दा !! जुन खोज्न पातालमा, खनिरहिन् सधैं उनले ! सपनीको महल पनि, भासिएछ फर्की हेर्दा !! लोभलाग्दो छुट्टै सुन्दर, संसारको इच्छा थियो ! संगालेका रहर समेत, मासिएछ फर्किहेर्दा !! मनभित्र धेरै जोडेँ, गगनचुम्बी महल पनि ! मक्किएका काठ जस्तै, नासिएछ फर्की हेर्दा !! रहरहरु अनेक थिए, केवल मन मस्तिष्कमा ! थाकिसक्या घाउ समेत, तासिएछ फर्की हेर्दा !! सर्वथोक ठान्थे उनलाई, भूल्थेँ सारा पीरहरु ! पीडा लुकाई अन्जानमै, हाँसिएछ फर्की हेर्दा !!
आएनछ गणतन्त्र
भोकालाई अघाइ दिन, आएनछ गणतन्त्र ! दुःख-कष्ट भगाइ दिन, आएनछ गणतन्त्र !! पीरव्यथा जनताका, सुन्नेसमेत कोही भएनन् ! निमुखालाई सघाइ दिन, आएनछ गणतन्त्र !! गरीवको आङमा हेर, छैन ढाक्ने लुगा पनि ! नांगालाई लगाइ दिन, आएनछ गणतन्त्र !! स्वार्थी भए नेताहरु, पेवा ठाने देशलाई ! स्वार्थलाई बगाइ दिन, आएनछ गणतन्त्र !! निराशा पो बढ्यो झनै, कस्तो रै'छ गणतन्त्र ! जोश-जाँगर जगाइ दिन, आएनछ गणतन्त्र !!
गइन् उनी
फर्काउन बाटो मैले, घेरे पनि गइन् उनी ! अह्राएका सबै कुरा, टेरे पनि गइन् उनी !! सँगै जिउने सँगै मर्ने, कसम पनि खाइयो ! जतिसुकै चिठ्ठी पत्र, केरे पनि गइन् उनी !! दंग्याएझैं लाग्या थियो, ठुस्किएर जाँदा ! दोबाटोमा बसी जति, हेरे पनि गइन् उनी !! बाँडेकै हो भएजति, भेट हुँदा मनका कुरा ! धोखा दिन्न भनीभनी, खेरे पनि गइन् उनी !! बाँकी थे'न उनका इच्छा, पूरा गर्न मैले ! मौका मिल्दा अँगालोमै, बेरे पनि गइन् उनी !!